พ่อของฉัน
วันที่
5 ธันวาคมของทุกๆปี คือวันพ่อแห่งชาติ
หากจะกล่าวถึงพระคุณของพ่อก็คงจะเขียนไม่หมดแม้กระดาษจะแผ่นใหญ่เท่าผืนฟ้าก็ตาม
พ่อของฉันเป็นบุคคลธรรมดาคนหนึ่งมีอาชีพเป็นชาวไร่ชาวนาแต่พ่อก็สามารถเลี้ยงดูฉันจนเติบโตและส่งเสียให้มีการศึกษาให้เท่าเทียมคนอื่นๆซึ่งลำบากเพียงใดก็ตามพ่อจะอดทนสู้เพื่อฉัน
อบรมให้เป็นคนดี สอนให้มีวิชาที่สามารถรับผิดชอบตัวเองในด้านการใช้ชีวิตเมื่ออยู่ไกลพ่อแม่รวมทั้งสอนให้รู้เท่าทันคนเพราะสังคมในปัจจุบันเปรียบได้เหมือนมีดสองคมมีทั้งด้านดีและด้านไม่ดี ถึงวันนี้พ่อของฉันได้จากโลกนี้ไปแล้วแต่พระคุณของพ่อ
ความทรงจำดีๆของพ่อก็ยังถูกระลึกไว้ในใจฉันไม่มีวันลืม
ฉันยังจำคำๆหนึ่งที่พ่อได้พูดเสมอว่า “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
ไม่มีใครช่วยเราได้ตลอดนอกเสียจากตัวเราเอง”
ฉันสัญญาว่าจะเป็นคนดีและจะดูแลแม่ดูแลตัวเองให้ดีที่สุดเพื่อให้พ่อภูมิใจเพื่อตอบแทนพระคุณของพ่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น